Medetsiz Şiiri - Oktay Baykurt

İçimdeki yılların uhdesini gözlerine sığdırdı bu yürek...

Kabuğu soyulmuş çok ağaçlarını büyüttü ayrılıkların...

Rıhtımlarına seni koydu oturaksız şadırvanların...

Ama o yine de kendine dönüt kıldı eşyayı tabiatı sevdayı...

Bazen kendine yargıç kıldı seni; cümlelerine,çehresine...

Minör gecelerinin çığlarında ezildi; nefesinsiz,teninsiz...

Antik çağlarını yaşıyorum baygın duvarların...

Yosunlaşmış günler eskitiyorum hareminde aşkın,çaresizliğin...

Ahuzarım,medetsiz yangınlarımın külü!

Senin elinde ikbali vuslat yüklü kadırgalarımın...

12.08.2004