Yordun Hayat
Beni çok yordun
Acılarla yoğurdun
Kendinden Soğuttun
Gücüm kalmadı dayanacak
Yuvam kalmadı Isınacak
Anam yoktur Ağlayacak
Dünya kimseye kalmayacak
Hüzünüme gönlüm yoldaş
İçimdeki yanan ateş gardaş
Yıkılan ocağım benle Sırdaş
Dertlerim Sıra sıra dağlar oldu
Misafirlerim Hastalık
Mutluluğum Tutsaklık
Medet ya Rabbi Medet
Sabır tükendi Beni Affet.
Kayıt Tarihi : 23.10.2020 22:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Medet
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!