Tırnağın var ise başını kaşı
Medet umma ne evlatdan ne yârdan...
Boğazında korlar bir kaşık aşı
Medet umma ne evlatdan, ne yârdan..
Beden değil sade, ruhum ezilir
Kim derdini sorar, kimler üzülür
Gözyaşlarım can özüme süzülür
Medet umma ne evlatdan, ne yârdan...
Yoldaş olma bir duygusuz zalime
Konuşmak çok zordur bir kaç kelime
El alem acırken bakıp halime
Medet umma ne evlattan, ne yârdan...
Herkes cephe alır seni bir anda
Vicdan yok olur mu hemen insanda
Bir başına kalmak varmış cihanda
Medet umma ne evlattan, ne yârdan...
Büyüt besle, giydir karnını doyur
Hısım akrabayı bir yana ayır
Artık hiç kimseden bekleme hayır
Medet umma ne evlattan, ne yârdan...
İnsana sırdaş, sağlam dost kalsın
Gönüller huzurla, neşeyle dolsun
Benim bu sözlerim nasihat olsun
Medet umma ne evlattan, ne yârdan...
Hatice Olkuner
Kayıt Tarihi : 28.5.2021 17:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Amin inşallah çok teşekkür ederim İbrahim Bey selam ve saygılar, sağlıcakla kalın...
Çok teşekkür ederim Muhammed Bey hissederek okuyan gönlünüz var olsun.
Selam ve saygılarımı sunuyorum , sağlıcakla kalın...
Evlattan ve yardan....
İkisi de "karşılıksız sevildiğinden", belki...
Medet beklenmiyor işte....
Tebrikler Hatice Hanım..
Teşekkür ederim Mustafa Bey selam ve saygılar, esen kalın...
Tecrübelerle elde edilen acı ama gerçek çıkarımlar şairden
Kutlarım Hatice hanım
.
.
Çok teşekkür ederim Sahra Hanım selam ve sevgiler...
En derin selam ve saygılarımla.
Teşekkür ederim Şükrü Bey, sağlıcakla kalın, selam ve saygılar...
TÜM YORUMLAR (6)