Medet sâki, kadehin bal kâsesine döndü
Senden gayrı acımı bilmem kim dindirecek
Bir insafsız sevgili yolunda rûhum söndü
Kim kaldı artık beni kabrime indirecek.
Fırtınalar içinde çok dalga bordaladım
Şafaklara sığındım denizi ortalayıp
Kaç limanda yaş döken âşinalara kandım
Yandım, bazan çok yandım geçmişi hatırlayıp.
Uzandığım dalların acı çıktı yemişi
Tat almadım hayatın sevdâ masallarından
Bir kurumuş dal gibi kırdım da tüm geçmişi
Kapattım yüreğimi paslı mazgallarından...
04.02.2012 Fatih-İST.
Enver ÖzçağlayanKayıt Tarihi : 4.2.2012 13:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
'Bir kurumuş dasl gibi kırdım da tüm geçmişi Kapattım yüreğimi paslı mazgallarından...' E.Ö.
TÜM YORUMLAR (1)