Medet Kara Gözlüm Medet Şiiri - İbrahim ...

Bir amansız aşka düştüm çarem yok,
Aklım, fikrim sende kaldı medet yâr.
Işığım yok, mehtabım yok, harem yok,
Aşkın beni öyle çaldı medet yâr.

Etrafında pervaneyim gör beni,
Aşk tığıyla dantel dantel ör beni,
Sevdan etti bu dünyaya kör beni,
Bir devasız derde saldı medet yâr.

Aşk okuyla vurulmuş bir ceylanım,
Gül yüzünle çevrelenmiş dört yanım,
Azraile minnet alsa şu canım,
Betim, benzim artık soldu medet yâr.

Seni nice sevdiğimi bilmezsin,
Çağırırım, çağırırım gelmezsin,
İnsaf edip gözyaşımı silmezsin,
Yüreciğim yaşla doldu medet yâr.

Zehir sunsan bile bile içerim,
Ellerinden bu dünyadan göçerim,
Tekrar gelsem yine seni seçerim,
Aşkın beni benden aldı medet yâr.

Firkatinden gönle bir volkan yürür,
Yüreğimden can evime kan yürür,
Zahirime bakan beni sağ görür,
Gel gör beden çoktan öldü medet yâr.

Anlamadım nasıl düştüm bu aşka,
Aşk yerine ecel gelseydi keşke,
Karışamam ne sohbete, ne meşke,
Ben ağladım eller güldü medet yâr.

Ağlamaktan iki gözüm kan benim,
Kapıları kilitlenmiş han benim,
Sana feda edilesi can benim,
Ruhum sana köle oldu medet yâr.

Sevse idin kıraliçem olurdun,
Özlediğin aşkı belki bulurdun,
Hep hakkımda başka manalar kurdun,
Kem talihim beni buldu medet yâr.

Bir nebzecik vefa göremedim ben,
Visaline niçin eremedim ben,
İnadına mânâ veremedim ben,
Sağır saçın, başın yoldu medet yâr.

25-08-2006