Medet Buyur! .. Şiiri - Deli Divane

Sensiz bir gecenin bilinmezliğindeyim
Hem Deli hem de Divaneyim
Sessizliğimle hasret gidermekteyim
Issız gecenin sessizliğini dinlemekteyim
Dinle bu sana yalnızlığın türküsüdür
Anla bu sana çaresizliğin öyküsüdür
Ay penceremde güneş misali parlarken
Kirli ellerim boşluğu sararken
Paslı gönlüme lûtfi bir nazar inerken
Anlaşılmaz olur duygularım
Ağlasam da yere dökülmez göz yaşlarım
Sanki mutluluğa kapalı gönül kapılarım
Andım yine gönülden ahlarla seni
Bu eyvahlar perişan etti beni
Sanmayın ki bu yaram yeni
Ezelden beridir kül eyledi bedeni
Canda can iken cananı kaybetmek
Yusuf misali kör kuyulara itilmek
Sümeyye gibi topraklara gömülmek
Nerde gönül elinden bir kere gülmek
Bir dileğim varsa o da kapında can vermek
Takvimin el değmemiş saylarında seni aradım
Bir ay uğruna tüm yıldızları hiçe saydım
Ben sonsuzluğu değil Ey ay yüzlü güzel
Sana kavuşacağım vuslatı arzuladım
Leblerim kavruldu aşkı pakinde
Mecnun olup dolandım çöllerinde
Bir bulsaydım seni gönül illerinde
Sensizliğin sayfalarında anlamsız bir şiir oldum
Hasretinin engin yokluğunda kayboldum
Hicaz çölleri gibi yandım kavruldum
Ah çeken her dilde acıklı bir masal oldum
Yanan gönüllere senin için okundum
Ah bir dilim olsa da seni konuşsam
Sensizliğe kapanan gözlerimi bir gün açsam
O muazzam sahranda sonsuzluğa yol alsam
Üzerinde gezen sevda yüklü bulut olsam
Kızgın güneşlerde senin yerine ben yansam
Ne olur bir kere sana arzu halimi aktarsam
Yar gör bu sevda beni neyledi
Aşkın ile meydanda yunus eyledi
Bu gönül bir sana meyleyledi
Güllere meftun yüreğim beni bülbül eyledi
Aşkın ile yandı gönül pervane
Senin sevdan ile yürek mestane
Bu aciz kölen deli divane
Hasretin tüketti bedeni ömür virane
Ne bir can isterim ne de canane
Ömrüm tükendi Takdir-i İlahi'de bu son sayfa
Ermek Nasip olur mu ki Rahmet-i Affa
Haberim duyulsun dört bir tarafa
Cürmüm ile Oldu ecirlerim Hatsafa
Medet buyur artık Ya Muhammed Mustafa! ..

Deli_Divane