Ne dostumdan vefâ gördüm,
Ne yârimden sefâ sürdüm,
Derdi dürüm edip dürdüm;
Medet Allah, medet Yâ Râb!
Bu çileler bitsin gayrı,
Baht bacası tütsün gayrı,
Şeydâ Bülbül ötsün gayrı;
Medet Allah, medet Yâ Râb!
Kimse bilmez hâlim nice!
Kavrulurum gündüz, gece...
Yücelerden daha yüce;
Medet Allah, medet Yâ Râb!
Yola düştüm huzur deyû,
Gâmdan gönlü kazır deyû,
Kulun var ya; HIZIR deyû!
Medet Allah, medet Yâ Râb!
Bu ne iştir, bu ne yalan
Nasıl hesâp, nasıl plân
Eşşek öldü, uçtu palan
Medet Allah, medet Yâ Râb!
Bel bağladım kullarına
Çiçek serdim yollarına
Aldanmışım hâllerine
Medet Allah, medet Yâ Râb!
Devran nasıl devran olmuş
Meydan merde kaygan olmuş
İçim dışım elem dolmuş
Medet Allah, medet Yâ Râb!
Kurtar beni şu darlıktan
Kâinatta her varlıktan
Seni görmeyen körlükten
Medet Allah, medet Yâ Râb!
Yürek kuru çıra yandı
Girdiğim her sıra yandı
Sazlar yandı, Cura yandı
Medet Allah, medet Yâ Râb!
Ozan İlo sırrı ara,
Sağalacak elbet yara,
İmtihânda olur sıra!
Medet Allah, medet Yâ Râb!
Kayıt Tarihi : 4.2.2007 20:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!