Medet Şiiri - Canan Özanaç

Uçurumun kenarındayım ya Hızır.
Bir nefeslik rüzgar değse düşerim.
Her saniye verdiğim canlarda tükendi artık.
Uçurumdayım,
Medet Ya Hızır...

Bir sonumuz olsa;
Mesela, mesafelerin sonu..
Sıratın son adımı gibi...
İplerim kopuyor,
Medet Ya Hızır...

Bir soluğumuz olsa;
Mesela bembeyaz sayfalar gibi,
En soluna yazılsam, şiir gibi...
Kalbim titriyor,
Medet Ya Hızır....

Eteğime taşlar birikti,
İçime attığım,
Ayaklarımda toprak kokusu,
Dilimde müebbet mahkum harf ordusu..
Dudağım çatladı
Medet Ya Hızır..

Tutsaklığım ebedi, bilirim
Senle devleşen bedenim, yokluğunda cüceyim..
Tırnaklarını ciğerime geçirmiş esaretim.
Kendi ruhunda mahpusluk zor,
Medet Ya Hızır, medet...

Heybesi hüzün dolu bir yolcuyum,
Her mevsim sonu solan çiçekler gibi,
Cebrailin nefesini aradığım yollar tükendi,
Soluksuzum;
Medet Ya Hızır.....