Medet Şiiri - Erdem Gümüş 2

MEDET

Destursuz açıver gönül kapımı,
Kilitin alâsı, senin elinde,
Gir de seyran eyle, gönül yapımı,
Meşkin hülâsası, senin dilinde.

Gönülden gönüle dalabilirsin,
Ferhat’i dağları delebilirsin,
Bir gece ansızın gelebilirsin,
Yolun haritası, senin solunda.

Sevdam maya tutmaz, kabarmaz hamur,
Nerelerde kaldın, gözleri kömür?
Bekleye bekleye, tükendi ömür,
Başının belası, senin salında.

Niye düşmez yola, gönlü şahâne,
Deryalar mı engel, deniz bahane?
Suları yarmayı, no’lur bir dene,
Musa’nın asası, senin kolunda.

Sevda beşiğimde, vuslatım uyur,
Medet sende deyip, Rabbine, duyur,
Açtığı kapıdan, içeri buyur,
Gönlümün oltası, senin gölünde.

Duydun mu çağrıyı, yüreği sağır,
Kendin gelmez isen, var beni çağır,
Figani yanıyor, bak ağır ağır,
Ateşin en hası, senin külünde.

Kul Figani (Erdem GÜMÜŞ)
28.07.2018
ÖZBEKİSTAN/TAŞKENT