Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
İstanbul,büyülü şehir istanbul.Kelimeler bile kifayetsiz kalıyor istanbulu anlatmakta.Çok güzel anlatmışsınız Safet Bey.Tebrik ediyorum.Selam ve saygılarımla
Her satırında bir başka güzel anlatmışsınız İstanbul'u.Başarılar dilerim
İstanbul'un güzelliğine şiirinizle daha da güzellik katmışsınız değerli şiir dostu...Çok beğendim... Tebrik ve başarı dileklerimle...
Üstadım;
istanbulu anlatan bu harika şiir bence ses getirir.
istanbulu anlatan duygu yüklü zarif yüreğinizin sesi olan güzel çalışmanızı beğenerek okudum.. çok çok güzeldi..
kutlarım saygın kaleminizi ve sevgi dolu yüreğinizi..tam puan 10.
akçaydan selam ve saygılarımla.
İbrahim Yılmaz
NOT: wep sitem:
www.atlassiir.com
Harika yazmışsın tam yarışmalık bir
şiir olmuş kutlarım beğeniyle okudum
hörmetlerimle
Şiir güzel üstadım iki kez okudum.Güçlü bir kaleme sahipsiniz.fakat yarışma da nasıl olur bilemem.Şansınız bol olsun.Kaleminiz daim olsun...Saygılarımla
Bazen okuduklarımda kendimi buluyor um
öylesine içten soluyorum ki o satırlar
beni benden koprıyor geçmişe dönük nevarsa saklı anılarda bir bir yaşatıyor yaşıyorum
bu değerli eserde ben kendimi buldum daldım gittim işte böyle kutlarım yazarı
Başarılarınızın devamını diliyorum
İslam’ın ve Türk’ün suretinde akınlar
Âşık olup tekrar geliyor bir bakanlar…
Yüreğiğne sağlık Azizim
İstanbul başka İstanbul bir başka kutlarım muhabbetle
buda benimki
Bre İstanbul!
Ey İstanbul! Ben ki burçlarına hilâli diktim,
Uğruna civan mert yiğitlerimle kanlar döktüm,
Senin yollarına bin bir renkten çiçekler ektim,
Bre İstanbul! Aç göynün Fatih benim, ben Fatihim.
Ol hasret-i aşkınla yandım yandım da kavruldum,
Gazadan gazaya cepheden cepheye savruldum,
Yıllar yılı nar-ı ateş-i aşkınla yoğruldum,
Bre İstanbul! Aç göynün Fatih benim, ben Fatihim.
Bilirim yıllar yılı hasretle beni bekledin,
Muratla güne gün, aya ay, yıla yıl ekledin,
Yüreğinde sevda sevda cehennemleri sakladın,
Bre İstanbul! Aç göynün Fatih benim, ben Fatihim.
Nice nice serdarlar sevdanla yandı tutuştu,
Alperenler, bahadırlar senin için vuruştu,
Ol bezm-i yarenler Eyyüp Sultan ile buluştu,
Bre İstanbul! Aç göynün Fatih benim, ben Fatihim.
Ahİstanbul! sen yok musun, yoksa sen hiç yok musun?
Yoksa koskoca Fatih-i İstanbul’a çok musun?
Yoksa sen ehl-i cehle Hakkı Huda’dan hak mısın?
Bre İstanbul! Aç göynün Fatih benim, ben Fatihim.
Göklerde yankılandı Ezan-ı Muhammediye
Gözlerimizden kalktı perde uzandık Kabe’ye
Biz kapandık Ayasofya’da seninle secdeye,
Bre İstanbul! Aç göynün Fatih benim, ben Fatihim.
Şükür kavuştum sana, sen de kavuştun ya bana,
Ben ki seninle hükmettim tüm çağlar-ı cihana,
Selam olsun hocam Yesevi, dedem Oğuz hana,
Bre İstanbul! Hünkâr-ı Fatih benim, ben Fatihim.
Bilal Özcan
beğeniyle okudum güzel şiirinizi, yüreğiniz var olsun
sağlık ve esenlikler diliyorum
tam puan + antoloji
Bu şiir ile ilgili 15 tane yorum bulunmakta