İstanbul can, İstanbul yar, O; ulu bir çınar
Salmış kollarını, gölgesi her yanı tutar
Ta ezelden beri, tarih, medeniyet kokar
Ah İstanbul, uğruna ağlayan çok gözler var
Necip milletim, seni hep sevdi ve sevecek
Bu aşk bugün değil, kıyamete dek sürecek
Uyuyan gönüller, seni görüp dirilecek
Layıksın, dünya seni yazıp besteleyecek
Medar-ı iftiharsın, gönüllerde dildesin
Evveli manidar, ahirde söyleneceksin
Dünya kenti, medeniyetlerin başkentisin
Eşsiz güzelliğinle, harikalar şehrisin
Ne güzelsin, iki kıtanın sensin limanı
İncele sen de gör, zengin kültür mirasını
Yerebatan sarayını, Ayasofyasını
Ecdad kokan, cami, müze, saray, hanlarını
Tarih kokan İstanbul, gözler hep seni özler
Şanlı geçmişin, medeniyetlerden bir haber
Evliyalar, şehitler, seni, her an bekler
Hazırdır uğruna, ölmeyi hep dileyenler
Resulün habercisi, O’ndan bize muştusun
İçindeki değerlerle, görünmez bir nursun
Eyyüb El Ensari’lerin, vatanı, yurdusun
Sen, Fatih Sultan Mehmet Hanın; İstanbul’usun
Gel! Kapalı çarşıda, yap alış verişini
Kız Kulesine çık, seyret mavi denizini
Hisarlarından gör, medeniyetler başkentini
Topkapı sarayında, hisset, yaşa kendini
Sözler az gelir, seni anlatıp söylemeye
Bizans, Roma taş kesildi, fethedildin diye
Çağ açılıp çağ kapandı, dönülmez geriye
Mehmet Ali der, seninle başladık gülmeye
(2010)
Mehmet Ali Çelik
Kayıt Tarihi : 1.11.2011 10:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!