İki kişilik dünyadan bu günlere geldik biz,
Havva ile Adem’in torunlarıyız hepimiz.
Ya sevip sevdalıca varolacağız kökten,
Ya yiyip biribirimizi yok olacağız hepten.
Sırt sırta birlik olup azı dişli düşmana,
Birlikte savaşırsak felaket senaryolarına,
Birlikte halay çeker, oynarız doya doya,
Şu büyük denen Medeniyetler Buluşmasında...
Renklere, dillere, dinlere değil,
Haksızlığa verilmeli tüm büyük kavgalar.
Rengi, dili, dinleri bize veren tanrım
Haksızlığı da yanına kardeş vermedi ya!
Kardeş kardeş paylaşırsak diyorum malı,
Toprak yeter, su yeter, hava da yeter insana.
Birgün dar geldi mi dünya insanoğluna,
Korkuya ne gerek, bak kainat var ya!
Hazırlamış bak Tanrım bize oraları da;
İş arayıp bulmakta ve de kullanmakta,
Hazreti Mevlana gibi sevgi yolunu,
Ve kardeşçe yaşamakta güzel dünyada…
19/02/2007, Mersin
Yalçın ÖnerKayıt Tarihi : 26.6.2007 11:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!