Yatılırdı toprak damlarda seyredilirdi yıldızlar ay ve asuman.
Bacalardan tütmezdi asla ve asla bu kadar sağlığa zararlı duman.
En fakir bile mesut bahtiyardı hali ahvali değildi bu kadar yaman.
Dargınlıklar ve küskünlükler bayramlarda biterdi çabuk geçerdi zaman.
Kültür merkezidir medeniyetler beşiğidir ey Diyarbekir Diyarbekir.
Sevdalılar dertleşirdi kırklar dağının düzünde.
Asillik vardı gerçek Diyarbekir’linin özünde.
Ser verip sır vermemek okunurdu bir çırpıda gözünde.
Güzelliklerin en alası yansırdı nurani yüzünde.
Kültür merkezidir medeniyetler beşiğidir ey Diyarbekir Diyarbekir.
Ulu önder Atatürk bile olmuştu bu tarihi kente hayran.
Yazın kavurucu sıcaklarında içilirdi hamravat suyu ile yapılan ayran.
Can sıkıldığında çıkılırdı surlara edilirdi Diyarbekir seyran.
Farkına varılmazdı bilinmezdi nasıl dönüyordu devran.
Kültür merkezidir medeniyetler beşiğidir Diyarbekir.
En semiz marullar yetiştirilir ve satılırdı çok ucuza.
Komşu komşuya yardım etmeden gitmezdi düğün ve saza.
Kötülüğü çirkinliği görmezdi kimse kimseye seza.
İstenmeyen hatalar yapıldığında verildi küçük bir ceza.
Kültür merkezidir medeniyetler beşiğidir ey Diyarbekir Diyarbekir.
Hevsel bahçeleri ve envai türlü bağları meşhurdu.
Kimin başı dara düşseydi gece de olsa hemen sorulurdu.
Kendini bilmeyen biri fark edildiğinde hemen kovulurdu.
Bulanık akan sular işin kolayına kaçılmadan durulurdu.
Kültür merkezidir medeniyetler beşiğidir ey Diyarbekir Diyarbekir.
İnsanlar oldukça centilmen mütevazı ve kadirşinastı.
Takdire şayan olaylardan biri de dayanışmaların yaşandığı yastı.
Atalarımız bu kenti fethederken abdestliyken yere bastı.
Helal lokmalarla büyüyenlerin olmazdı asla başka birine kastı.
Kültür merkezidir medeniyetler beşiğidir ey Diyarbekir Diyarbekir.
Kırk elli kiloluk karpuzlar satılırdı dilim dilim
Karanlık çökmeden serilirdi damlara sevda motifli kilim.
Yapılırdı çok zor şartlarda yokluklar içinde faydalı ilim.
Düşünür karar verirlerdi her konuda insanlar aklı selim .
Kültür merkezidir medeniyetler beşiğidir ey Diyarbekir Diyarbekir.
Çok coşkun deli akardı Diyarbekirin incisi Dicle.
İnsanları yapmazdı birbirlerine film fırıldak ve hile.
Nimetlere İbrahim as’ın bereketi girerdi taşınırdı file file.
Paylaşılırdı taamlar kendilerine yetmezse bile.
Kültür merkezidir medeniyetler beşiğidir ey Diyarbekir Diyarbekir.
İl görüşte İnsanı şad eden eşine az rastlanan meşhurdur ulu camisi
Maddi manevi sıkıntıları olanın vardı birden fazla gizli hamisi.
Batmazdı en fırtınalı havalarda bile yol alırdı dürüst insanların gemisi.
Dilden dile anlatılırdı kendi güzel yüreği güzellerin hayat hikayesi.
Kültür merkezidir medeniyetler beşiğidir ey Diyarbekir Diyarbekir.
Şehriye kesmek için süslenip giyinirdi endamı güzel gelinlik kızlar.
Rastlanırdı oralarda kitaplarda tasviri olmayan cilve ve nazlar.
Harikulede şarkılar türküler eşliğinde çalınırdı utlar ve sazlar
Geçirirdi yüreğinde kötülük olmayan kadınlar kızlar hoş zamanlar.
Kültür merkezidir medeniyetler beşiğidir ey Diyarbekir Diyarbekir.
08/Ocak/2009
Kayıt Tarihi : 13.1.2009 12:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)