Kültur Merkezidir Medeniyetler Beşiğidir ...

Anlatılırdı saygı çerçevesi içinde edeple kıssadan hisseler.
Çıkarırdı herkes kendine hayat mektebinden önemli dersler.
Manevi ortamdan dolayı daha bir etkili olurdu anlatılan hadiseler.
Can kulağıyla pür dikkat dinlenirdi kemale ermiş büyükler,
Kültür merkezidir medeniyetler beşiğidir Diyarbekir.

İnce uzun sokaklar seher vaktinde süpürülür yıkanırdı.
İnsanlar yürürken sadece önlerine bakınırdı.
Her daim kendilerini çirkinliklerden ve kemliklerden sakınırdı.
Güneşte ısınmış sularda gün aşırı yıkanırdı.
Kültür merkezidir medeniyetler beşiğidir Diyarbekir.

Komşu komşusuna çok güvenirdi teslim ederdi namusunu.
Eksiltmezlerdi bahçelerinden Muhammedi gül kokusunu.
Ne pahasına olursa olsun bozmazlardı şehrin tarihi yapısını.
Şerefli ve haysiyetli yaşamak için unutmazlardı Allah korkusunu.
Kültür merkezidir medeniyetler beşiğidir Diyarbekir.

Dürüstlük delikanlılık mertlik ve onurluluk herkesin şiarıydı.
Ahde vefalıların,misafirsiz sofraya oturmayanların diyarıydı.
İnsanı insan eden vasıflar herkesin en önemli gerçek yarıydı.
Güzelliklerini komşularıyla paylaşmak en hayırlı kârıydı.
Kültür merkezidir medeniyetler beşiğidir Diyarbekir.

Çocuklar çocukluklarını sokaklarda doyasıya yaşardı.
Nisan yağmurları bardaktan boşanırcasına yağardı.
Çobanlar sütleri bereketli olsun abdestliyken sağardı.
Kemlikleri ve çirkinlikleri iyiliklerle boğardı.
Kültür merkezidir medeniyetler beşiğidir Diyarbekir.

Telden çok çeşit arabalar yapılır uçurtulurdu uçurtmalar.
Herkesin evi bahçeliydi yoktu bu kadar çok katlı binalar.
Gülücükler dökülürdü yüzlerden olmazdı somurtmalar.
Şükredilirdi nimetlere kavuşuldukça yaşanmazdı kudurmalar.
Kültür merkezidir medeniyetler beşiğidir Diyarbekir.

Salçayı ekmeğe sürüp de yemenin tadı lezzeti bir başkaydı.
İnsanlar rahmani yolda birbirleriyle en hayırlı yarıştaydı.
İnsanlıktan nasibini alanların gönlü her daim barıştaydı.
Dini diyanetini sevenin tek gayesi gönül fethetmekdi.
Kültür merkezidir medeniyetler beşiğidir Diyarbekir.

Fakirlik yoksulluk vardı ama memnundu herkes halinden.
Herkes anlardı birbirinin halinden ahvalinden.
Muhafaza etmek için kendilerini şeytanın şerrinden.
Mecbur olmadıkça çıkmazlardı hanelerinden.
Kültür merkezidir medeniyetler beşiğidir Diyarbekir.

En yaramaz insan bile kendi sokağında çok vakarlıydı.
Gerçek Diyarbekir’li şerefli namuslu ve arlıydı.
Güneydoğunun en yüksek dağı Karacadağ iki mevsim karlıydı.
Sevmeyi bilen yufka Gönüller sevda barlıydı.
Kültür merkezidir medeniyetler beşiğidir Diyarbekir.

Yetişirdi Karacadağ da en şahane pirinç.
Art niyetlilerin düşünceleri iyiliklerle edilirdi linç.
İnce eleyip sık dokurlardı ki olmasınlar gülünç.
İnsanlık çok önemliydi maddiyatın yoktu önemi hiç.
Kültür merkezidir medeniyetler beşiğidir Diyarbekir.
09/Ocak/2009