Medeniyet Şiiri - Mahsun Kaşcı

Hayat ilmik ilmik dokuyor nefesten
Sular damla damla taşıyor gönülden
Ağıtlar acı acı dolanıyor içimizden
Aydınlar gere gere hançerliyor sırtımızdan

İnciler şaşa ile dökülüyor heybemizden
Kalpler durgun durgun seyrediyor cesedimizden
Umutlar koşa koşa çalıyor hayallerimizden
Özlemler deli dolu çırpınıyor gözlerimizden

Sözler prangalar gibi bağlamış ruhumuzdan
Aşklar hain hain yontuyor hislerimizden
Mazimiz gizliyor utançlarımızı istikbalimizden
Şafaklar çalıyor seherlerimizi özümüzden
Medeniyet canlı canlı gömüyor ruhlarımızdan