Medeniyet Şiiri - Emre Deniz

Kök salmış binlerce yıllık bir çınar var ardımızda,
Dünyaya nizam, adalet, hoşgörü var dallarında,
Suyunu iman dolu şehadet şerbetinden alan kökler var altımızda,
Her bahar yeşeren yapraklarız kollarında.

Çağlar geçti, nesil olduk tarihin bağrında,
Aslını inkâr eden, kurtlanmış yapraklar türedi aramızda.
Tarihte kendine diz çökmüş, batı kültürlerine özenip,
Ne acıdır, sırtını yasladığı köklere yobaz der olmuş kanımda!

Ne cahilliktir bu, hangi nesil yaptı ki bunu dünyada!
Mağrur mağrur bakıyorum, ne pespaye bir yoldur bu da,
Kendi kökünden kopmaya çalışan binlerce aslın, yüzlerce neslin,
Dört nala at süren, asil dedelerin torunları var karşımda.

Ey kendini bizden saymayan tohumlar, kardeşler!
Fıtratında olanı koparıp atamazsın kendinden,
Ellerinden gelse aslını alıp silerler seni tarihten.
Ataların bu medeniyeti onlara rağmen kurdular,
Bu toprakların gerçek evlatları, bu medeniyeti payidar kılacaklar.