Kalmadı endam-ı medeniyet
Sürseler bizi denizlere doğru
Kuşlar ötmese, ağaçlar küsse
İnsan kavmi yok hükmüne bürünse
Geçer ince patikadan sükunetle Adem
Varsa görse şimdiki bükülmüşleri
Bir düşünce alırdı cura dimağını
Kimdi diye sorardı evrenin mimarını
İnsanoğlu değil midir yüce zafiyet,
Hiç düşünmeyiz nedir bunda alamet
Görmedi varoluş böyle kötü zihniyet
Ay çarpsa lobut gibi devrilse medeniyet.
Kayıt Tarihi : 9.12.2019 00:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emrah Kısmetli](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/12/09/medeniyet-17.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!