Medeni Bir Cehennem Şiiri - Resul Aslan

Şeytani bir şehir gibi sanki zihnim
Medeni bir cehennemdir kanımca
Kalakalmış ağaçsız, çiçeksiz
Her gün biraz daha halsiz
Her an biraz daha nefessiz
Etrafında yayılmış binbir baca
Kapkara dumanlar yükselir
Tüm çocuklar soğuk betona esirdir
Hayvanlar evcil oyuncaktır hayat boyunca
Medeni bir cehennemdir kanımca

Kıyılarında iki yüzlülükten kokuşmuş sular
Sahillerinde çırılçıplaktır hasetli duygular
Limanlarında demirlemiş devasa soygunlar
İçinde sömürürek semiren kurtlar var
Yeryüzünde kötü huylu ur gibi zihnim
Zincirini koparmış büyümekte çılgınca
Her güzel ihtimali yer, bitirir hırslar
Renklerin tek efendisidir banknotlar
Sayısal verilerden ibarettir insanlar
Kobay gibi analiz edilir yığınlar
Zafer gibi anlatılır, çizilir milyonluk nüfuslar
Şeytani bir şehir gibi sanki zihnim
Medeni bir cehennemdir kanımca

Patlamaya ramak kalmış zihnim
Toplu taşıma eziyete eziyet katar
Trafikte saniyeler senelerce uzar
İçten çürümüş bir şehir gibiyim
Hem gün geçtikçe göğü yırtar
Hem de gittikçe derine batar
Bulutlara tepeden kibirle bakar
Evlerden toprağa zehir akar
Puslu zihinlere ego kusar
Davranışlara sahtelik yamar
Şeytani bir şehir gibi sanki zihnim
Medeni bir cehennemdir kanımca