Ey dilin meddi ve cezrinin hikmeti,
Her hecen, bir umut, bir merhamet gibi,
Karanlıktan çıkıp teslim olurum,
Sonsuz rahmetin aydınlık limanına.
Meddücezir, bir yolculuktur içimde,
Her hece bir dalga, vurur sahilime,
Umutsuzluğun koynunda yankılanır sesler,
Bir ışık ararım karanlıkta, derin nefesler.
Dilin kıyılarında gezgin bir ruhum,
Her sözcük bir fırtına, her harf bir vurgun,
Geceye serpilmiş yıldızlar gibi,
Bir umut ışığı, uzaklarda bir gemi.
Kimi zaman sessiz, kimi zaman fırtınalı,
Duyguların denizinde savrulur, kaybolalı,
Fakat her dalgada bir teselli bulurum,
Meddücezir, ruhumu sarar dururum.
Ey sözlerinle gelen aydınlık,
Her yolculuk bir umut, her durak bir anı,
Karanlıktan doğan güneş gibi,
Meddücezir içimde, sonsuz bir sevinç gibi.
Kayıt Tarihi : 6.1.2025 15:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!