Medcezir Şiiri - Furkan Çubukçu

Gözyaşların hüzün denizi olup
Dökülüyor yanaklarından boynuna
Sen de vardın ki farkına
Bende yoksun artık
Bir yalnızlığın var
Bir de pişmanlığın..

Bir de gururun vardı çoktan arkada bıraktığın
Hatalar da kapında
Kabul edilmeyi bekliyor
Ve öfken hala harlı bir ateş
Maziye ve yaşanmışlıklara
En çok da kendine..

Demiştim sana sen de hatırlarsın birgün
Senin de yüreğinin kıyısına
Vurur durur geçmişin dalgaları
Yüreğin dört tarafı hüzünle çevrili
Ne güzel de gitmiştin oysa
Bir çift söz bırakıp
Güneş doğmayan gözlerinde
Nedendi hiç yıldız olmayışı
Gözlerinde doğup dudaklarına dökülendi
En uzun nehir..