Tut ki karanlık çökmüş yalnızlığıma,
Güneş çoktan batmış,
Yapraklar dökülmüş, saatler durmuş
Tut ki seni düşünüyorum
Gecenin en kuytu köşesinde
Sana şarkılar besteliyorum
ADI YOKTUR
Adı yoktur yaşanmış hikayelerin,
Adı yoktur bilinmez aşkların
Sevmek bir bıçak sırtı
Yaralı bir keklik belki de
Bana bir gül ver sevgili
gözlerinin duruluğunda saflık koksun
biraz kendinden hayallerden
yakamozlardan bahset bu gece
Bir dünya bırakalım
ezgisi barış olan
bir fırça darbesiyle boyayalım
duvarlardaki mermi izlerini...
Zifiri karanlık
bir sokakta dolaşıyorum
soluklandığım yerde
gözlerin düşüyor aklıma
sicim gibi
Büyürken öğrenir
tel örgülerin
dikenli fırtınalarını
şiddetle törpülenmiş vicdanların gölgesinde
savrulur etekleri
Mavzer altındayım
bütün kurşunlar bana yağıyor
daralıyor bu çarşı,bu pazar
ürkütür bu sessizlik, bu bekleyiş
Şimdi çocuk olmak vardı
bahar olup rüzgâra dağılmak
her dilden
anlatabilmek seni
çığlık olmak bir ağıtta
Hüzünlü bir yağmur yağdı bu kente
sen yoksun gece sessiz
yer, gök karanlık
ıssız bir sokakta
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!