Hayatımın düşünce ötesindeki gel gitleri,
sığdırabilseydim kavanozlara,
belki o zaman umduğum şeyler,
birer arı vızıltısına dönüşebilirdi.
aradığım mutluluk uzaklarda olmasa gerek,
yakınlarda olan mutlulukları uzaklarda sanmak,
ve onları bir tebessümle beklemek,
yada yanımızdaki acıları ertelemek,
bizim ve bizim gibi insanların temennisi değil.
bahtiyarlıkla karşılanan gerçekler,
kişilerin ne kadar iyi olduğunu gösterir,
ama insanları tanıma duygusu gelişmemişler,
en azından bu mahrumiyetten geri kalmamışlardır.
sonuçta her insan mutlu olmak ister,
ve mutluluğu bir oyun gibi görürler,
mutlu olmayı arzulamayan insanlar,
bahtiyar ve mesut geçmeyecek,
huzursuz,neşesiz,bir hayat yaşayacaklardır.
bize düşen küçük mutluluklardan pay çıkarmaktır.
Kayıt Tarihi : 26.12.2006 23:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Müjdat Çiftçi](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/26/med-cezirlerimiz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!