Med Cezirden Kurtuluş
Oyun oynuyor benimle beynim.
Sağda mıyım, solda mıyım?
Bütün bu yaptıklarımın,
Acaba farkında mıyım?
Bazen alır beni savurur.
Bazen de bana gem vurur.
En acımasızca yaptığı da,
Bir tutar bir yere vurur.
Kımıldamaz hiçbir uzvum.
Sanki o an ben yokum.
Cesaretimi toparlayabilsem.
Zaten ben buyum.
Ama o gelir yine deli gibi.
Dağlardan taşan yağmur seli gibi!
Alır beni dağıtır.
Bir orman yeli gibi!
Bu oyuna son vermeliyim.
Onu kesinlikle yenmeliyim.
Bunun neye mal olacağını biliyorum.
İtibarımı iade etmeliyim.
Düşünsene sen mutlusun
Ama herkes mutsuz!
Sen mutsuzsun
Herkes mutlu sen huzursuz!
At sineği gibisin.
Ama şunu bilmelisin.
At ölürse,
Sen de ölebilirsin.
Bezdirdin beni hayatımdan.
Utanıyorum çoğu kez yaptığımdan.
Kendim olamıyorum,
Senin eline geçince!
Bakalım ne yapacaksın?
Ben bu hayatı terk edince!
Kayıt Tarihi : 20.5.2008 16:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Hüseyin Damarlı](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/05/20/med-cezirden-kurtulus.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!