Med Cezir Notları / 3 Şiiri - Yavuz Doğan

Kısım - III ) Dâr

Gün nerede durursa orası uzak bana
Bulunduğu her cenah ömrüme bin gam yazar.
Kurduğum kelâmların noktası tuzak bana
Cümleler beni eksik, karanlığı tam yazar.

Kutsanır karartılmış yolları sürgünümün
Özde fakr u zaruret, sözde ihtişam yazar.
Yok sayılır sureti güz yorgunu günümün
Güneş kendi göğsüne kırgın bir akşam yazar.

Kalemi tutan elin yüreğe yakınışı
Bin yılın ötesinden kâğıda ilham yazar.
Bir serçe ürkekliği, bir anne sakınışı
Yoklayıp gök kubbeyi zerreye yaşam yazar.

Mızrap tele fısıldar turnanın semahını
Yağmur çölle dertleşip hesabı tamam yazar.
Yükleyerek sırtına hepsinin günahını
Karanlığın bağrına on iki imam yazar.

Çünkü yasak kılınmış elmayı ben ısırdım
Bu yüzden adımlarım alnıma haram yazar.
Kimi gün Filistin’dim, Cezayir’dim, Mısır’dım
İşte sırf bu sebeple alnımda adam yazar.

Hâsılı, öz yurduna misafir olan beden
Saniyeye bir ömür, ömre bin kelâm yazar.
Hangi adreste durur, nasıl biter bilmeden
Her nefesin ardından “Aleykümselâm” yazar.