Med Cezir Notları / 1 Şiiri - Yavuz Doğan

Kısım - I ) Sır

Şairim; şimdi ölsem selâ okunmaz bana
Çünkü ben şiir diye anlatıp dert çekeni
Okyanusta gülistan çölde liman görürüm.
Şairim; hiç bir sevda gelip dokunmaz bana
Oysa ben yüreğime batırıp her dikeni
İbrahim’de Pir Sultan, gülde iman görürüm.

Şairim; her ölüşüm ölümden uzak bana
Bilme sakın; ama ben saate an ekleyip
Günü akrebe satan yelde zaman görürüm.
Şairim; her cümlenin öznesi tuzak bana
Bütün devrik düşlerin peşinde emekleyip
Mezar taşında destan dilde aman görürüm.

Şairim; kaderimi yazdığına inanan
Levh-i Mahfuz sürgünü tükenmiş bir kalemin
Kırgın ucunda yatan gölde umman görürüm.
Şairim; kâinatın benliğiyle sınanan
Hiçliğini yazarken boşa dönen âlemin
Beşiklerde kabristan külde duman görürüm.

Şairim; şairliğim sığarken her nedene
Kanatsız turnalara teslim olmuş sesimi
Kendi gölgemde vatan elde mihman görürüm.
Şairim; şairliğim emanettir bedene
Enel Hak yangınında kül olurken Nesimi
Bağlamasından artan telde Rahman görürüm...