Med-Cezir Düşlerinin Sonu Şiiri - Yorumlar

yokuş yukarı hayaller kurardı
kurgulanmış ödünç alınmış inandırıcılığı kalmamış
sahibini ihya etmemiş cinsten iğdiş edilmiş
inerken kaybederdi hepsinin kaynağını

gayri meşru sevdaları biriktirirdi sonra
utanca garkolurdu geceleri yaşı yaşına
huyu huyuna denk olmıyan kızoğlankızla
bambaşka bir insan olur çıkardı sabaha
özür dilerdi gün ışığının cömertliğinden

ne güzeldir derdi..derdi unutmak
somutlaşan suretlerini yalancı cennetlerin

gece yarısı ay ayinlerinde ya da inerken
iniş aşağı yorgun dizlerinin son ferini kullanarak
unuttuğu hayallerini hangi yokuşta unuttuysa
gün boyu arar dururdu o yokuşu

yeniden çıkmak bile aklına gelmezdi aynı yokuşu
çünkü hayal kurmaya bile yol kalmamıştı
zihninin labirent kıvrımlarında

çıkmıştı doruğuna yolun iniyordu şimdi...

YÜREĞİNİZİ KUTLUYORUM SALİM BEY. ÇOK GÜZEL VE ANLAMLIYDI. SAYGILAR...

unuttuğu hayallerini hangi yokuşta unuttuysa
gün boyu arar dururdu o yokuşu
Kutlarim sevgili dost harikaydi

Elbette her zaman..

Önce hayal kurardı insanlar, sonra onları gerçekleştirmenin yollarını arardı.....şimdi gerçekleştirmek zor olduğu için hayal kurmak daha da zorlaştı.....olmayacak bir şeyin hayalini kurmak bunalıma sürükler insanı.........kutluyorum tüm yüreğimle ve tam puanımla.................Saniye Sarsılmaz

Yaşam, hissetmektir, görmektir, dokunmaktır sevdiğine, gözlerinin içine bakmaktır. Ama daha da önemlisi, yaşam huzur ve güven ister. Kağıt üzerinde uçuşan sevda notaları, bin bir isimle sözüm ona sevdiğine yaklaşmak değil. Sabır her zaman gereklidir, ama bir yere kadar. Ne tuhaf, tanınıyorsun seviliyorsun (!) ama sen tanımıyorsu, bilmiyorsun ve senden sadakat bekleniyor. Böylesi komedi dizilerinde bile yok. Akşamdan sabaha değişen duyguların dile getirilişi sağlıklı bir yaşam belirtisidir. Hepsinin cevabı ise doğadadır. Rüzgarlar da deişir akşamdan sabaha ama karakterleri aynıdır. Ve aynalar ne için vardır? Hoşça kal değerli dostum.

çok güzel bir konuya temas ettmişsiniz.yaradanın biz insanoğluna bahşettiği güzel fakat fiziksel duyguları yerli yersiz kullanan kulların insanların sonradan çektikleri acı duyguları anladım dizelerde.yaradanım bize öyle uzuvlar ve güzellikler vermişki ona şükürler olsun.bir okadar da manevi duygular hazalınacak güzellikler vermiş.bence manevi ,rûhi güzellikler daha makbuldür.bu dünyada yaptıklarımızın hesabını bu dünyada veriyoruz aslında.tabiki vicdanı olanlar için söylüyorum.çok güzel bir çalışma olmuş.gelip giden duygular (med ve cezir)ismi de çok uygun olmuş.sizi kutluyorum.bu dizeleri yazan kalemin yazma gücü daim olsun.allaha emanet olun.saygılarımla.

gece yarısı ay ayinlerinde ya da inerken
iniş aşağı yorgun dizlerinin son ferini kullanarak
unuttuğu hayallerini hangi yokuşta unuttuysa
gün boyu arar dururdu o yokuşu

yeniden çıkmak bile aklına gelmezdi aynı yokuşu
çünkü hayal kurmaya bile yol kalmamıştı
zihninin labirent kıvrımlarında

çıkmıştı doruğuna yolun iniyordu şimdi

güzel ve başarılı bir çalışma olmuş yüreğine sağlık değerli gönül dostum selamlarımla

Yaşam zıtlıkların birliği üzerine kuruluysa eğer med-cezirler kaçınılmaz olacaktır.
Güzel bir konu ve güzel işleniş.Yürekten kutluyorum, saygılarımla...

güzel sizi tebrik eder başarılarınızın devamını dilerim. ...saygı ve sevgilerimle .muhsin yener

çok güzel.....tebrik ve sevgiler..