Med Cezir Şiiri - Derya Akgün

Med Cezir

Gelmeler
Ve gitmeler içinde kıvranır da durur ruhum
İnmeler esfel i safiline
Ve çıkmalar melekut alemine
Şaşar kalırım kendim bile
Bu gidiş gelişlerime! ...

An olur melekler bile gıpta eder
Güzelliğine ruhumun
Gün gelir iblisler bile afallar
Karşısında başıbozukluğumun

İnsanım ben
Bir yanımla melek
Diğer yanımla şeytan
İnsanım ben
Yüreğimde yaşanır
Arza sığmaz bir med cezir
Ruhum ister asıl vatanı, Rahmanı
Nefsim inat eder, arzular
Zehirle kaplı, fani dünyayı

Bir amansız savaş içimde
Bir yanda ruhum
Bir yanda nefsim
Saldıranda ben
Karşı koyan yine ben! ...

İnsanım
Acizim
Gafilim
Ruhumu tiftik tiftik eden
Beynimi bulamaca çeviren
Bu med cezir içinde gidip gelmelerin
Ruhumda sarsıntısı çok derin
İnsan olmak bu belki
Ama harcı değil her babayiğidin

Rabbim
Ben kulum
Sen Rahman
Bırakma beni bana,
Bu med cezirim son bulsun
Ruhum artık sükun bulsun
Sahil i selamet yönüm olsun
Ben insanim 28.6.2007
Cahil ve gafil
Sense RAHMAN, RAHİM, ve VEKİL… Derya AKGÜN