Med Cezir Şiiri - Refik Şenol Çetin

İçimde bir telaş bu akşam
Gizli yaralarım kanıyor yokluğunda
Sensiz bir türkü tutturmuş sokaklarım
Teninin sıcaklığı aklımda

Uyansam uykumdan canım almaz
Bilirim ki yanımda sevdiğim yatmaz
Dolunay vakti yarın, kuşlar susmaz
İçimde hasret bir gelir bir gider
Med cezir misali yüzün aklımda
Kıyılarıma vurur sureti şarkılar gibi
Durmaz ki gecenin içime akan
Bu koyu hasret rengi
Kime anlatsam derdimi
Yerini tutmaz biri gelir biri gider...
Hayli oldu sevgilim seni görmeyeli
Zaman doldu, vakit kavuşmak vakti

Şimdi gitsem sana, senden gelsem,
Sen durmasan öyle uzaklardan bakmasan
Anlasan ya derdimi söyletmesen
Susmasan geceleri aklımda
Ah o uzun kahrolası geceler var ya
Sokakları bitirdim şehirleri
Acılarını aldım ışıklı pencerelerin
Kaza yerlerine dualarımı verdim
Kaybettim bazı kendimi
Bazı kandırdım bilmeden
Bazı bile isteye yalanlar söyledim

Hasreti yaşamak ne zor bilir misin?
İki kere yalnızsındır
İki kere boştur için
İki kadeh doldurur
İki kere sarhoş olursun

Zulümdür bu bilir misin?
Belki serçe parmağında bile fark etmezsin?
Neye yarar dediklerim,
Kim anlar?

Sen bakma bana yaralıyım
Sevdalıyım
Dağlanmış yüreğim gözlerinle
Aşığınım

İki kere ölmekse cezam ölürüm ama
Hayli oldu sevgilim seni görmeyeli
Zaman doldu, vakit kavuşmak vakti
Gel... Bekliyorum seni...