Bazen coşuyor delice,
Şelaleden akan su gibi.
Bazen çıldırıyor beynim,
Kendini kaybetmiş bir deli...
Değişiyor durmadan düşüncelerim,
Bir an, senden nefret ederken
Birden ne çok seviyorum seni! ! ...
Yakıyor ama
Eriyor.
Bitiyor biliyorum, olmuyor..
Sakin ve durgun bir göl değilim
Olamam ki! !
Sensiz yapamam,
Seninle hiç yapamam...
Bardaktaki sarhoşluk denizinde
ve
Kalbimde arıyorum seni...
Sigaramın dumanı anlatmıyor,
İçim ezik
Buruk kalbim...
Gel düzelt istiyorum ama
İzinde vermiyorum sana
Tıpkı sonsuz yıldız kümesinin
Işığı var şimdi gözlerimde
Artık güneş değil
Sönüyor hissediyorum
Yavaş yavaş ışığım...
Belli ki sonunda hiç kalmayacak
Kim sonsuza dek yaşamak ister ki,
Daha fazla acı çekmek.....
(1994 İstanbul)
Banu BalatKayıt Tarihi : 9.8.2005 14:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu anlamda dikatimi çeken tek dize:
'Bardaktaki sarhoşluk denizinde' şeklinde ifade edilen dizedir. işte burada bakir ve ortantik bir söylem var.
Şimdi düşün dur: 'bardakdaki sarhoşluk denizi' ne demek.
Bana göre şiir bu dizede başlıyor ve bitiyor.
Buradaki diğer dizeleri okutturan şey ise şiirin genelinde var olan kurgu ve duygusallık.
Her türlü emeğe saygı göstermek durumundayız, ancak, emeğin boşa gitmemesi için daha fazla çalışmak ve yukarıda alıntıladığım dize gibi bir buluş içeren bakir bir söylem yaratmaya çalışmalıyız.
Anlam iyi fakat ses, dil ve mısra tekniği açısından (genel anlamda) vasatı tutturmakta zorlanıyor gibi geldi bana.
Başarılar.
Asım Yapıcı
TÜM YORUMLAR (2)