Med-Cezir Şiiri - Haşim Türker

umutla umutsuzluk,
en kuvvetli med-cezirler gibi
ruhunda yaşandı mı hiç?
hiç çok soğuk bir kış akşamında,
küçücük bir gülümseyişin
ruhunu sımsıcak yaptığı oldu mu?
saniyelik bir bakışı,
çölde kalmış bir insanın,
suya olan hasreti gibi
bekledin mi hiç?
beyninde düşünceler dalgalanırken,
yanında olup biteni görmediğin,
ve duymadığın
yanıbaşında seninle konuşanı?

ve sen aşık oldun mu hiç?
ondan başka
kimsenin deva olamayacağı
kocaman bir yara oldu mu kalbinde?

ve sen hiç sevdin mi?
herşeyi göze alırcasına,
gerektiğinde,
uğruna ölürcesine?