MED-CEZİR Şiiri - Burhanettin Esinti

Bir med-cezir bu
Hep geliş, hep gidiş
Bir başlangıç, ardında bitiş
Önce mağrur bir yükselme
Sonra korkulu ve mahcup iniş
Heyecanlı bir tezahür aniden
Ve bir tomurcuk gibi patlayış
Hatıralara tutunup yavaş yavaş
Kar erir gibi tükeniş…

Karanlık bir alemden
Aydınlık bir rüyaya giriş;
Gülüş, övünüş, özleyiş
Gösteriş, aldanış, bekleyiş
Neden sonra
Zamanın çarklarına çarpa çarpa
Henüz dudaktayken son busenin ateşi
Bir soğuk tebessümle
Karanlığa dönüş.

Gece soğuk, üşüyüş ve ağlayış
Nihayet beklenen ses
Ve bir haykırış
İlahi bir nida
“Kalk!”
Bugün yeniden diriliş.