Med-Cezîr Şiiri - Aynur Yazıcı

Adı kondu bugün, hesabını tutmadığın An'ın
Bir yanın sürur iken, elem,tasa, keder bir yanın

Hayat mı; o ince bir hat'tan ibaret kaldı şimdi
Eş, dost,yaren, anne, baba, evlat; senle olan kimdi?

Unutulmuş her bir şey, hem unutulmuş serde akıl
Elde insaf yok,Yürekler pas tutmuş, sen şimdi yan,yakıl

Avarelik en parlak meslek, ibadet gerilerde
Kalp, sır, ruh ve şuur, yetim kalmış en ücra yerlerde

Son nefes vermekte şimdi, adına yandığın gece
İster çöz, ister dön arkanı, bu müşkül bir bilmece

Evetlerin içinde boğulur gibi oluyorken
Bütün hayırlar tutmuş yolu, hayra doğru giderken

İşlemiş yüreğin derûnuna zehrin en âlâsı
Tiryakı var desen de, düşmek üzeredir kal’ası

Selam durmak lazım, tu’lû etsin hakikat güneşi
Derk etsin artık akıl; ne benzeri var, ne de eşi

07.09.2013