Med cezir Şiiri - Mehmet Ali Ateş

I.
Yazı yaz kışı kış
Bu gitmelerin
Unutma
Yedi iklim benim yüreğim
Gecelere düştü mü
Sabahsız konaklarım bilesin
Yüzümde yüz bahçe
Yediveren göğe yükselirim
Hoyratım
Kardelen sevdalarla beslenirim
Ellerini tutup ellerini
İsimsiz mevsimleri gezer
Resmini çizerim
Tanımadığın mevsimlerin

II.

Gecede
Seni çağıran bir ses
Kanımda akıyor
Göz kapaklarımda bir hafiflik
Sabah oluyorum artık git
Yoksa
Hesapsız konaklarım seni
Git dedim ya
Tekrar gel
Dayanamam yokluğuna
Özlerim seni

III.

Gelmişsin yokmuşum
Kapımda
Eski bir akşamın tozları
Tırmalandı
Yüreğimin eski zamanları
Kör bir şarkı bırakmışsın karanlığa
Kan rengi melodiler duvarlarda
Bugün
Sonbaharı giyinip
Hüznü boyamışsın gözlerine

IV.

Geceden beri rüzgâr çaldı kapımı
Gece
Hüzünlü bir RAVEL çaldı
Gözlerime
Yağmurlar yağdı
Güzel bir şarkı gibi girmiştin
Yalnızlığıma
Yaşamın ritmini bulmuştum
Sesinde
İlk dansımı yapmıştım
Aşkın çılgın müziğinde
Şimdi
Aşkın da müziğin de sesi yok
Bir senin sesin var
Serçelerden çalıp
Saçak altlarına sakladığım

Balıkesir’ 94