Mutlu fikri, bir girdapta,
Döner durur, başı darda.
Sanırsın ki akıl gitmiş,
Kime ne? Der, kaybolmuş.
Aklım benim, yoldan çıkmış,
Umutsuzluk kalbe dolmuş.
Fikrim benim, zoru seçmiş,
Her adımda düşe kalkmış.
Gülümsemez, bu yüzüm hep,
Acıdan bükülmüş, harap.
Konuşursam, lafım ağır,
Sanki bir meczup, bu diyar.
Fikrimde bir uçurum var,
Sesler yankılanır, "Meczup!" diye bağırır.
Bense, bu acıya gülümserim,
"Evet!" derim, "Ben bir meczup!"
Kaldırımlarda yürürüm,
Gölgemle birlikte,
Sanki bir hayal, bir rüya,
Ama ben, gerçeğim, meczup,
Mutlu Fikri yaşar,etten kemikten,
Her yanlarım,tutuşurmu yanıkdan,
Günler var ki bi şey geçmez ümikten,
Bilmem meczupmuyum delimiyim ben.
Mutlu Fikri
Fikri Demir
Mut/Mersin.
Kayıt Tarihi : 17.9.2025 13:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!