...
sevmenin kaderinde, kederi bilmeyerek unuttum ya
susmanın kibrini
sonraya saklamayı bilerek büyüttüm.
büyüttükçe, çilem tohum verdi
emrimce değil,
ömrümce herkes bana suş verdi.
o suçlarla suçlandım,
suçum bana güç verdi.
tanrıyla bir masaya oturdum,
birlikte içtik, eğlendik ve anlaştık ki;
o bana, sarhoşluğu ve uykuyu geç verdi.
ama yine de eminim ki;
o da beni boşverdi. Nisan 2004 - Şubat 2020
Kayıt Tarihi : 21.2.2020 16:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!