...
bazen, bildiğimden korkuyorum
ama bildiğim, benden korkmuyor.
korku,
her sabah yüzümde çıkan sakal kırıntıları gibi.
ancak;
sakallarımı en fazla üç gün sonra
kesip atıyorum kendin bir jiletle.
ama korkum;
yüzümde ve içimde hiç bir keskin jiletin
kesip atamadığı bir gecekondu...
Nisan 2004 - Şubat 2020
Kayıt Tarihi : 21.2.2020 11:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!