Meczup adamın hikayesi ve son istasyon

SON İSTASYON
Birazdan havalar burda soğuyacak.
Güneşin batmasına az kaldı.
Zamanın pek niyeti olmasa da geçmeye
Sesi gelmeye başladı bile kara trenin
Son istasyonda az kalmıştır şimdi.

Etrafımda sevdiklerini bekleyen bir yığın insan
Biraz da kalabalık galiba burası.
Hemencik tanıyacak miyim seni bu hengamede bilmiyorum.
Tanırım ya tanımaz olur muyum ?
Bakma sen melül melül konustuğuma canım .
Tanırım tabi ya?
Bir sesler mi gelmeye başladı ?
Son istasyona az kalmıştır şimdi

Yıldızlar da bir başka güzel baksana bu akşam.
Ay çıktı çoktan gelmen yakındır şimdi.
Az kaldı, son tren varacak buraya
Sen Nisan yağmuru gibi rahmet rahmet yağarsın üstüme.
Birazdan burda açılırsın manolya çiçeğim,mor menekşem,sarı papatyam..
Bir hışırtılar gelmeye başladı bile bak
Son istasyona az kalmıştır şimdi

Suzan...!beni gördüğün gibi korkma ama benden
Biraz kirlenmiş sayılırım burda.
Birazcık da yağ gelmiş üstüme
Burada ki görevli abi bir ekmek arasına baya çalıştırdı da .
Ondandır biraz kirlenişim
Yoksa ayakkabı boyarım,
Bavul taşırım.
Sus satarım da yine kirlenmem burda
Bir ses geldi bak !!!
Son istasyona az kalmıştır şimdi .

Şimdi sen başını cam kenarına yaslayıp ne yaptı bensiz diyorsundur kendi kendine Suzan .
Ne yapabilirim ki;
Bir mabedin hizmetkar dervişi gibiyim işte .
Ne gecem belli ne gündüzüm ,Beklemekle geçti ömrüm.
Haşa şikayetim yoktur bundan .
Korkutsada ara ara saçlarıma duşen yıldızlar.
Haşa şikayetçi değilim bundan.

Ama yalana hacet yok be Suzan
Ne yapabilirim demiştim ya sana :
Çok şey yaptım burda Suzan ,çok şey..
Aç kaldım kimi zaman ...
Kimi zaman dilendim
Pusuda bekledim çoğu zaman bir sigara izdamiti için
Kimi zaman da karın tokluğuna bavul taşıdım .
Bantlarda sabahladim kışın
Kimi zaman insların aşagılayıcı bakışlarıyla vuruldum .
Kimi zaman da bana acımalarıyla ateşlere düştü m.
En çokta minik çocukların ellime para tokuşturmasıyla vuruldum be Suzan .

Herseyi biliyorum suzan, biliyorum .
Burası son istasyon ve sen yine gelmiyeceksin.
Çünkü sen uzaklardasın,çok uzaklara da .
Adını bilmediğim sehirlerdesin,
Tanımadığım insalarlasın
Belki de torunların bille vardır artık.
Senin de saçına yıldızlar düşmüştür.
Burda seni beklediğimden bile habersizsin şuan
Adımı bile bilmiyorsundur Suzan.

Ve Suzan bugün vazgectim senden.
Umudumu,düşlerimi ,seni,herşeyi...
Bir sonraki trenin vahonlarina koyup sana yolluyorum.
Onlara iyi bak Suzan
Binbir cefayla bu istasyonda
Korudugum emanetine sahip çık .
Hoşçakal Suzan hoşçakal .
Hoşçakal beni hiç tanimiyan kadın .
Hoşçakal bana meczup dedirten kadın
Ve hoşçakal melankolik sevdam.