Meczup Şiiri - Atıf Okan

I
seslere kör
görünüşlere lâl
dağılmaz üstüne çullanan melâl
göllerde çölsün
sahrada damla
çoğalır yalnızlığın zamanla
II
kırık aynalar
ilahi vaat
hüzne kilitlendi saat
ve sen
ölü akrepler üstünde
hep genişleyen yelkovan
söyle nerede aşkı doğuran zaman
hangi cübbenin altında
III
herşeyi ve kendini
gereksiz deyip içinden at
kanatsın gök/yüzünü
kalbleri sızlatan rikkat
yalnız
gül kokulu aşklar kalsın geri
IV
ola ki bir gün
kürürse içindeki beyazlığı kar
söyle bundan ne çıkar
ateş bedenli kelebekler
uçmaz iken emekler
V
sıyır kaygısızca
zaman denen cübbeyi
kelimelerin içine sız
anlam kovalamakta heceyi
VI
aşk ateş/ten uçurum
emer karanlık göğsünden geceyi