görmezler!
sıyırdım tenimden ruhumu
ibret olsun insanoğluna diye
çarmıha gerdim bütün acılarımı…
bilmezler!
kaçının üstüne kilitledim
yaktığım şehirleri
kaç gecenin yıldızlarını çaldım
kaç denizi başıma dikip içtim
kaç Yusuf için atladım kuyulara
tanımazlar!
ben, yol kenarındaki meczup
çığ altında kalmış hayatların güneşi
eşkiya ruhların tek efendisi…
ölümlü aşıkların celladı
ölümsüz aşkların vuslatıyım
- elimde Musa’nın asası
bölüyorum dünyayı kaç parçaya
her bir parça bir dünya -
Kayıt Tarihi : 10.10.2008 12:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şair Ezher](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/10/meczup-11.jpg)
bu şiirde şiir dili yakalanmış...okudum..
İnsanın iç dünyasını dağlayıp dış dünyaya haykıran bu güzel dizelerin sahibine Rabbim'den iki cihan sultanlığı diler saygılar sunarım.
TÜM YORUMLAR (15)