Meczubi Neferi Şiiri - Özdemir Aydın 2

seni sevmek her sabah gurbette güneşi tutmak gibi bir şey.
barut kokulu özlemlerin döşümde patlasa da,
ellerimi yaksa da, gözlerim kör olsa da,
öldürmüyor,
yanmak yetmiyor tevekkülü ecelime.
bir yanım sükuta ram, bir yanım içime kıvrılsa da,
kirpiğime astım ağrımı,
kendimden kaçtım,
mevsimlerden ürktüm,
kadere boyun büktüm,
seherde yüreğimin çiçeği hasretin açar.
gönlümün kıblesi kapına dönük,
meczubi neferice.