Ben cehaletimle keşfettim affet ama bir cahilliği,
Her kelamın kaynağını, her kalemin anlamını biliyorsun,
Sanki güneşi söndürüp yıldızlara sen örtüyorsun geceyi,
Ama benim cehaletimle bildiğim bir kıymeti bilmiyorsun…
Hep aşk dedim ellerindeyken mutluluğun adına,
İnsan yazılı bir kaderi yaşamakta,
Kader kulun dileklerine göre yol almakta,
Eğer seninde varsa güzel dileğin,
Rahmet kapılarını muhakkak açıkken yakala...
Sen sen ol ama ne olur konuşma,
Öyle basitsin ki ey insan!
Bir damla zehir bile seni bu rüyadan uyandırıyor,
Gözünle göremediğin kadar küçük bir zerre,
Alıp götürüyor,
Yok ediyor varlığını alıyor seni canından...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!