güneşi eriyip biten bu eylül ikindisinde, dağlanırken gözlerimde hasret
yer gök vakur bir sevdanın tesirinde sükut, ah bu ne yaman sessizlik
öyle bir mahkûmun gözleriyle bakıyorum çaresiz
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim