Mecruh Şiiri - Ayşe Betül Acarlar

Seninle düşledim yarınlarımı ben
Her baktığında açtım yaralarımı
Tohum atınca umutlarıma
Güven duydum sıcak kucağına
Sensiz yaşandı onca yalnızlık,elem,gözyaşı
Neden bu kadar gülüyorsun deme!
Gülüşlerimi sana sakladım ben
Sevdiğim,sen bana öyle güzel bakarken…
Sana varana kadar ne yollardan geçtim.
Ayağımı prangalar kesti!
Yüreğimde ahlar işittim.
Gözyaşımı silecek bir el miydin?
Bakışlarında bekledim
Arkama bakıp dönecek miydim?
Aklımı kalbime lâl ettim.
Sevdiğim korkma tutmaktan bu eli
İçimde yetim kalmış bir kız var
Ne kadar hırçın olup yakıp yıksada
Yüreğinden bir merhamet seli akar
Kesilmiş pare pare kalbi yaralı
Acısı ayyuka çıksada
Öfkesi sana değil
Bir merhem bulup sürsende
Acımaz mı iyileşene kadar yarası?
Bir serçe oldu çırpındı
Binlerce kilometre uzaktan
Kanatları kırıldı kondu avucuna
Bilmeden pençe atıp kanatsada
Sana varmaktı tüm gayesi
Şimdi böyle biçare duruyor diye
Bakmayacak mısın yüzüne?
Bir zahmetin bin mutluluğa gebe
Emin ol boşa çekilmedi bunca çile
Seviyorum seni sevdiğim
Ve sevdikçe seveceğim
Rabbimin bana emanetisin
Ve öylede göreceğim.