Mecnunun Gözünde Şiiri - Bahram Asedi

Bir zaman vuruldu Leyli‏ ye Mecnun
Sevgi‏ sinden oldu ehvalı pozğun
Çölleri dolandı dilinde Leyli
Hesretinde saldı dağlara meyli
O keder cnunu hedden aşırdı
Deli vehşi‏ lerin tayı yaşırdı
Onun deli‏ liyi dil‏ lere düşdü
Şöhreti yayıldı el‏ lere düşdü
Aşikin heyası olmaz deye‏ rler
Sine‏ de‏ ki sirri kalmaz deye‏ rler
Faş etdi aleme Leylinin adın
Hesretinde çekdi nale, feryadın
Leyli‏ sinin adı düşdü dil‏ lere
Adı belli oldu bütün el‏ lere
Saxlamadı Mecnun ona ismeti
Xelife‏ ye çatdı onun şöhreti
Dinlerken Leyli‏ ye saysız metalib
Görmeyine oldu xelife rağib
Emr etdi Leylini tez getırdıler
Üzünden duvağı tez götürdüler
Üzünü görende xelife dedi:
Mecnunun üre‏ yin bu nece yedi?
Bu ne göyün ayı ne ulduzudur
Bu sade bir kara ereb kızı‏ dır
Ne‏ den üz koyubdur çöllere Mecnun
Ne‏ den artır onda gün be gün cunun
Kim deyir buna tay bir gözel yokdur
Bundan gözel‏ leri evlerde çoxdur
Eşidib bu sözü pozuldu Mecnun
Yaxasını cırdı üzüldü Mecnun
Başını götürdü divane, sersam
Xelife‏ ye bele gönderdi peyğam:
Üre‏ yinde yokdu Leylinin meyli
Sene salmayıbdı meylini Leyli
Sen ki pişme‏ yibsen, aşkde‏ sen kal
Düşümezsen ne‏ dir leylide camal
Her zaman gözünü görende dolğun
Aşkin denizine oluram dalğın
Bu ki siz görürsüz meni cununda
O mene görünür melek donunda
Mecnunu kınayan bu gümrahlara
Leylinin bakışı vurmayıb yara
Yüz döne deye‏ rler tebarekellah
Leyli‏ ye Mecnun tek baksalar hergah.