Mecnunum Şiiri - Aysın Boyner

yıllarca çabaladım ey BİRİCİK
SEN ellerin olma DİYE
koştum hırçın korkusuz arkandan
BAŞKALARINI alma diye
şavaştım bu KUTSAL AŞK için
külhanlarda YAKMA DİYE
pişman olup bir gün kafFanı
yumruğunu duvarlara vurma diye
şu kaderin telaşına bak biriciğim
bizide YAKTI yaktı KÜL ETTİ
seni cezaya beni de devaya itti
rabbimle konuştum gözlerm semada
gün geldi kırıldım KÜSTÜM ona
barıştım sonra derman yine onda
dua niyaz eksiltmedim rabbime
aşkımı hep ondan DİLEDİM versin diye
önce döndüm pervaneye pır pır
sonra yandım kor ateşte KOR
AŞKIM LEYLAYI GEÇTİ yanıyorum
uyandım yine sabah umutlar düş
mecnunum mu o bana zaten ezelden küs