Mecnunu Öldürdün Şiiri - Mehmet Nacar

Binbir bahaneyle binbir dırdırla?
Gönül servetimi kumara verdin.
Hüzünler sitemler cefalar gırla,
Mazimin resmini önüme serdin.

Sezmekten acizsin çektiğim derdi.
Gözlerin kalbimi namludan gördü.
Sinene sığınan yaralı kurdu,
Yırtıcı kuşların önüne sürdün.

Sevgili olmadık başından beri,
Virana döndürdün aldığın yeri.
Sevdandan içimde kalan eseri,
Kâbus ipliğiyle düşüme ördün.

Seveni oynatmak aşkın hedefi,
Elinden düşmüyor çingene tefi.
Kalemi kırarken unuttun afı,
İdam sehpasını gönlüme kurdun.

Sızlayan kalbimde hüzünlü masal,
Kitabı yazarak geçmişimde kal.
Hicran bestesini kirpiğinle çal,
Mecnunu uslanmaz dilinle vurdun.

Sabrımı sınarken kalmadı sabır,
Her yanım cenaze yüreğim kabir.
Amazon başısın caizse tabir,
Yenerek zaferin sırrına erdin.