Hazan vurdu bahçeme, tomurcuklar açarken,
Soluk renkli, dikenli, güllere düştüm leyla.
Bir kıvılcımdan bile, köşe bucak kaçarken,
Ateşlere, közlere, küllere düştüm leyla..........
Bir çınardım yıkıldım, buz dağıydım çözüldüm,
Hasretin kollarında, günden güne süzüldüm,
Ozanların dilinde, nağme nağme düzüldüm,
Türkü oldum, mızraba, tellere düştüm leyla..........
Yorulmak ne bilmeden, gece gündüz aradım,
Her dem haykırıp durdum, arşa çıktı feryadım,
Bilindi her lügatta, tarihe geçti adım,
Sakız oldum çiğnendim, dillere düştüm leyla.........
Görmez oldu gözlerim, kolum, kanadım kırık,
Ellerimde kelepçe, bağrımda bir hıçkırık,
Duy sesimi ne olur, çevir yüzünü artık,
Aşkından ne perişan hallere düştüm leyla..........
Tutuştum içten içe, alevsiz ve dumansız,
Şimdi bedenim bir yük, ruhum yersiz, mekansız,
Aşkın ürkek güvercin, tutulması imkansız,
Bu yüzden mecnun oldum, çöllere düştüm leyla........
2006
Ahmet Turgut AtlıkKayıt Tarihi : 3.12.2006 21:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ne inci ne yakut ne de mercandır,
O cana can katan,
damarda akan kandır,
Ona yazılan her satır,
kutsaldır,
tebrikler şair.
TÜM YORUMLAR (2)