Karşı dağlar dolu kardır
Evim barkım bana dardır
Bu gönlümü yakan yârdır
Mecnundan da beter oldum
Kaçıp gitti zalim ele
Rezil oldum düştüm dile
Gözyaşımı döktüm güle
Mecnundan da beter oldum
Yâr yüzünden derde battım
Deli oldum çığlık attım
Ben aklımı aşka sattım
Mecnundan da beter oldum
El bağında kuşlar öter
Benim bağrım duman tüter
Yeter Tanrım artık yeter
Mecnundan da beter oldum.
Doya doya yaşamadım
Dert dağını aşamadım
Mutluluğa koşamadım
Mecnundan da beter oldum
Neyim kaldı yeryüzünde
Yâr durmadı ah sözünde
Külüm şimdi gökyüzünde
Mecnundan da beter oldum.
09.05.2013
Saat: 23:35
Kayıt Tarihi : 29.8.2013 13:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!