Mecnun Taşlar Şiiri - Bahar Atmaca

Masmavi bir deniz kenarında
Sıradan bir taş idim
Bir zamanlar...
Vız gelirdi peşin sıra dalgalar
En çetin savrulmalar.
Bir ben değildim elbet
Sahilde, denize meftun.
Yetmezmiş gibi yürek acısı
Kızgın güneşe mecbur.
Bir ben değildim elbet
Rüzgara teslim olmuş
Oradan oraya savrulan mecnun.
Aşkı masmavi bir denizden öğrenmiş
Sıradan bir taş idim ben
Bilemezdim sınandıklarımın
Bana armağan bırakacağı renkleri.
Dünya, ömrümü karşısında tükettiğim
Masmavi bir denizdir diye düşünürken
Bilemezdim küçücük kalbimin
Dünya bildiğim denizden
Çok daha engin ve yüceliğini.