Mecnun Pervaneyim Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Bugün yine hardayım, bir deli divaneyim
Vay bana ne edeyim? Ben sana gönül verdim
İçime yedi nehir kızıl volkan akıyor
Acım, kederim böyle, gel gör de ne haldeyim

Ey ceylanım, kekliğim daim seni sevdiğim
Zülfü perçemi kömür, gözleri zeytin karam
Sırma saç dudu dillim, gerdanı inci yarım,
Ayım, günüm, güneşim, bağım-bahçem bülbülüm

Ben ateşine koşan bir pervane kelebek
Bana aç kollarını al beni koy koynuna
Senden gayrı kimim var? Ey yâr ey şirin dilber
Sönmeyen kor-ateş ol sar beni hep yak beni

Giyim, kuşamı alev bir buse istiyorum
Geziyorum dağ, taşı sensiz çıldırıyorum
Ruhumun tek gıdası gel al beni, yak beni
Bir pervanen olayım ben hep sana döneyim

Güzelim, sevdiceğim aşkına pervaneyim
Yaklaş bana yak beni, daim sana tüteyim
Senin için yanayım söneceksem sen söndür
Gönül sana geleyim öleceksem sen öldür

Mehmet Çobanoğlu
16.03.1974
Tozkoparan